یزییز

قهوه را خوردو فنجان را شڪست!

چاے را نوشیدو لیوان را شڪست!

عاشقش بودم،دل من را شکست!

او نمڪ خوردو نمڪدان را شڪست!

حال، او هست لایق آنچه ڪہ هست!

لایق بودن با آدم های پست!

من هم مست از مـے وسیگار بہ دست!

راستـے زیر سیگاریم ڪـجاست؟!

یادم آمد،لعنتـے آنرا هم شڪست..

پر زخاڪستر شده این قاب عکس...راسـے عڪسمان یادت ڪہ هست؟!

این یکـے بہ دست من خواهد شڪست...

گر تو آزاد نباشی، همه دنیا قفس است...!

تا پر و بال تو و راه تماشا بسته ست،

هر کجا هست، زمین تا به ثریا قفس است...!

تا که نادان به جهان حکمروایی دارد،

همه جا در نظر مردم دانا قفس است...!

یه بز هم دورو برمون نیست بهش ثابت کنیم چه علف شیرینی هستیم!

مگــــر خودت نگفــتی خداحــافظ؟
پــس چرا وقتی گــفتم"به ســلامت" نگاهــت تلخ شــد؟
بــرو به ســلامت
دیگــر هــم ســراغم را نگــیر!
خســته تــر از آنم کــه بر ســر راهت بنــشینم
و دلــیل رفتنــت را جــــویاشــوم...

تنهایی بد است...

اما بدتراز اون

این است که بخواهی تنهاییت را

با آدمهای مجازی پر کنی

آدمهایی که بودونبودشان

به روشن بودن یا خاموش بودن

یک چراغ بستگی دارد

آدم ها همه  چیز را همین طور

حاضر و آماده از مغازه ها می خرند...

اما چون مغازه ای نیست که دوست معامله کند،

آدم ها مانده اند بی دوست...!

روزگاریست در این شهر غریب

بین آدمهایی که زِ تنهاییِ خود می ترسند

وز پسِ آینه از دیدنِ خود میترسند،

من تو را پاک ترین یافته ام!

آن قدر پاک، که اگر آب نبود

من تو را "آب" صدا می کردم...!